Slauerhoff: Letters at Sea (From Dutch)

Letters at Sea
By Jan Slauerhoff
Translated by A.Z. Foreman

They're read and re-read in repeated anguish 
Although their contents were already known,
Made of life's same old stuff in every language,
Worn down to the last word in the long run.

Yet, opened back up after lonely meals
At night on watch, in bunks, when tales are over, 
Their penstrokes still have nourishment that heals
Those who have had such loneliness to suffer. 

Between 'My Dear' and 'Yours Truly' there's one
Story of island, town, home, son or daughter,
Which births and marriages and deaths rephrase.

After so many journeys, it's as if a haze
Shrouds what they knew on land. They are alone,
One with the ship, consorting with the water.

The Original:

Brieven op Zee

Gelezen worden ze ontelbre malen,
Al was de inhoud haast vooruit geweten,
Van ’t zelfde levensstof in alle talen
En op den duur tot op het woord versleten.

Toch weer ontvouwd, na ’t eenzaam avondeten,
Des nachts op wacht, te kooi en na ’t verhalen;
Voor hen die zooveel eenzaamheid verbeten
Is uit de letters leeftocht nog te halen.

Tusschen lieve en liefhebbende steeds staat er
Van kroost, huis, dorp en eiland weer ’t alleen
Bij trouw, geboorte en dood gevarieerd relaas.

Na tal van reizen is het of een waas
’t Bekende aan land omhult, men is alleen
En hoort bij ’t schip en houdt het met het water.